Jeannette van Uffelen Archieven - Jeannette van Uffelen

Sinds juni ben ik weer ouderwets aan het zwerven en het doet me bijzonder goed. Ik logeerde bij vreemden, in ruil voor klussen of op hun huizen en/of dieren passen en ik bezocht vriendinnen in Berlijn en Florence. De komende periode pas ik op het huis, de tuin, de dieren en een paar dagen extra op de kleinzoon van mijn zus en zwager. Zo heb ik even lekker het rijk alleen in het groene Westland, waar vandaan ik iedere dag zo de zee in kan wandelen. Wat een luxe! Dat is één van mijn dromen en ik ben dankbaar dat ik die droom nu iedere dag leef. 😉

Zwerven doe ik graag

Met vreemden afspreken dat je een tijdje bij ze komt wonen is niet niks en het gaat niet altijd vanzelf. We hebben allemaal onze gewoontes en voor je het weet zit je vast in je eigen patroon. Ik schroef mezelf af en toe weer los, zodat ik flexibel blijf. In Slovenië woonde ik een paar weken bij Boris en Neja en ik zorgde voor hun 21 paarden toen zij op vakantie naar Croatië gingen. Ik had geen idee wat me te wachten stond en het werd een onvergetelijke ervaring.

Bezoek is net als vis, na drie dagen gaat het stinken.
(oud spreekwoord)

Iedere cultuur heeft wel een spreekwoord als deze hierboven. Ik vertaalde het voor Boris en ook in Slovenië kennen ze zoiets. Hij gaf me in de eerste dagen allerlei instructies voor het besturen van de oude jeep, de routes over smalle slingerweggetjes, waar je zo maar een dikke vrachtwagen kon tegenkomen, naar de paardenberg, diesel tanken, boodschappen doen, het gebruik van de watertanks, het maken van de compost en het onderhoud van de tuin. Ook vertelde hij me over de paarden, waarbij ik vooral observeerde en zo van alles leerde. Het is zo prettig wanneer je met iemand ook stil kunt zijn en ik me niet voortdurend verplicht voel om te praten. Hierdoor ontstaan vaker gesprekken, die echt ergens over gaan. Bij het vertrek nam ik afscheid van een dierbare vriend.

Aan Luisa, een in Florence wonende vriendin, stelde ik via WhatsApp voor haar thuis op te zoeken. Ik was toch al ‘in de buurt’, dacht ik. Tot mijn verrassing bedankte ze mij daarvoor en ze toonde me prachtige plekken in Toscane. Wat een cadeau.

Bruiner, Blonder en Blij

Voor mijn vertrek nam ik 3 maanden een abonnement bij de Health Spa. Dat was hartstikke goed en leuk, maar zonder oordoppen was het niet te doen. Eigenlijk doe ik veel liever fysiek zwaar werk in de buitenlucht. Ik heb uren staan verven, paardenpoep staan scheppen, planten en paarden van water voorzien, tuinonderhoud gedaan en alles in stilte of met het geluid van vogels, paarden en af en toe een wild zwijntje, een hond of een jakhals op de achtergrond. Zonder verkeer, zonder burengeluiden en zonder die opgefokte herrie op onmenselijk volume.

Ik ben sterker, bruiner, blonder en blijer. Mijn huis wordt bewoond en daar heb ik geen omkijken naar. Ik heb letterlijk en figuurlijk veel los gelaten en er komt veel energie vrij. Soms moet je hiervoor een radicale stap zetten, maar ik wist dat het bevrijdend zou zijn. Want diep van binnen ben ik een zwerver.

Ooit kreeg ik van iemand een paar sessies cadeau met Willem Glaudemans. Hij begeleidde mij met behulp van het door hem ontworpen talentenspel. Dat was interessant en Willem is een bijzonder aardige man. (Tip: lees zijn boeken over vergeving). In het onderzoek naar mijn talenten bleek dat ik een zwerver ben en een hogepriesteres en een nar. Zie je ’t voor je?

Een vork is een vork, een bed is een bed

Het moeder- en ondernemerschap hebben mij een tijdje op één plek gehouden, maar het kind is al jaren uit huis en het bedrijf functioneert wereldwijd en online, dus niets houdt mij nog thuis. Ik ben weer op pad met een laptop in mijn rugzak en een klein licht koffertje.

Nou was ik nooit zo erg gehecht aan spullen. En ik heb tijdens een zoveelste verhuizing wel eens hardop de vraag gesteld:

Waarom laten we niet gewoon allemaal ons bestek in die la liggen?
Een vork is een vork.

Het kan mij niks schelen dat iemand nu mijn vork in zijn mond stopt of in mijn bed slaapt, terwijl ik met weet ik veel wiens vork eet en in andermans bed slaap.

Nu ik het toch heb over slapen in andermans bedden …

Weet je dat ik in de afgelopen dagen nog een paar heerlijke bedden gereserveerd heb op prachtige plekken op drie verschillende locaties op Corfu, één van de allermooiste Ionische eilanden? Ja echt waar, op drie verschillende plekken.

Op de eerste locatie slapen we van vrijdagavond tot maandagochtend met de vroegkomers.
De tweede is de familievilla aan zee, waar we van maandagmiddag tot zaterdagochtend zijn voor de retraite.
En op de derde locatie gaan we met de laatblijvers nog een weekendje cultuur snuiven in Kerkyra, de hoofdstad van Corfu, waar we na het bezoeken van kastelen, kerken, musea en meer toch ook nog last minute in zee gaan dippen.

Er is nu nog een plekje voor jou om met mij mee te zwerven

De vijfdaagse retraite, die we gaan doen met extra’s voor de vroegkomers en extra’s voor de laatblijvers.

Waarom? Wat denk je? Het thema van deze retraite is Your Inner Power en je gaat leren hoe je jouw innerlijke kracht het allerbeste inzet om je droomleven, je droombaan en je droombedrijf te creëren.

Dat kan ik alleen maar aan je uitleggen als ik het zelf alle dagen toepas. Ik ben een vroegkomer én een laatblijver las ik in Griekenland ben. Vandaar dat er drie opties zijn en als je wilt kun je nog mee. Wat vroeger komen, wat later weggaan of gewoon alles.

Moet je wel snel reageren, want OP is OP!

Ga naar de Zomer Retraite 2023 informatie

Wat nou als het donker is?

Wat nou als . . . ? Het is pikdonker als ik wakker word in een lege kamer in een bijzonder mooi bed. De hond piept. Pas half 6 en ik ga naar beneden om te zien wat ik kan betekenen voor een oude Duitse herder met een heel erg lief gezicht. Ze heeft misschien wel honger. Nadat ze me richting hondenvoer geleid heeft volgt de oude kat haar voorbeeld. Er staat een bakje in de vensterbank. Na toiletbezoek ga ik terug naar boven.

Gisteren weer in de trein naar Berlijn gestapt. Niet helemaal door gereden, maar 2 uur daarvoor ongeveer mijn bestemming bereikt. Opgehaald door mijn gastvrouw en geen idee waar ik ben. Somewhere in the middle of nowhere, waar de nachten doodstil en pikdonker zijn. Precies wat ik zocht. En het eerste geluid toen ik uit de auto stapte was het snuiven van een paard, zo’n diepe zucht. Heerlijk!

Een jaar lekker loslaten later

Vorige week vierde ik de eerste verjaardag van mijn tweede boek, Lekker Los Laten. Het schrijven van dat boek, het inspreken als luisterboek en het voordragen voor publiek heeft mij geïnspireerd tot nog veel meer willen loslaten. Het is een onderzoek geworden naar nog meer mogelijkheden. Een queeste. Wat kan ik nog meer loslaten? En wat levert dat op? Ik zeg al jaren:

Voor alles dat je durft los te laten komt iets beters in de plaats.

Dus laat ik dat dan maar eens verder gaan uitproberen.

De gekte begin 2020, waarin we allemaal werden vastgezet (lock-down) gaf mij een impuls. Niet alleen bij mij natuurlijk. Het maakte mij zorgelijk en ik dacht vaker: “Wat nou als?”

Als je een beetje je best doet om in alles het goede te vinden dan vind je het. Dit was goed aan die schokkende gekte in 2020.

Wat nou als? Vorige week vierde ik de eerste verjaardag van mijn tweede boek, Lekker Los Laten. Het schrijven van dat boek, het inspreken als luisterboek en het voordragen voor publiek heeft mij geïnspireerd tot nog veel meer willen loslaten. Het is een onderzoek geworden naar nog meer mogelijkheden. Een queeste. Wat kan ik nog meer loslaten? En wat levert dat op? Ik zeg al jaren: Voor alles dat je durft los te laten komt iets beters in de plaats. Dus laat ik dat dan maar eens verder gaan uitproberen.

Wat als je betere vragen stelt

Dan krijg je betere antwoorden. Ik ben meer vragen aan mezelf gaan stellen in plaats van aan de rest van de wereld en hierdoor ben ik in actie gekomen. Angst wordt aangepraat en aangeleerd. En als je het maar vaak genoeg herhaalt heb je niemand of niets meer nodig om je bang te maken. Dan doe je dat helemaal zelf. Iedere ochtend als je wakker wordt.

Wat nou als . . . ?

Wat nou als ik geen huis meer heb, waarin ik me kan terug trekken?
Wat nou als ik ervan uitga dat ik altijd wel een slaapplaats vind?
Wat nou als ik de trein naar Berlijn neem?
Wat nou als ik verder ga naar het zuiden van Oost Duitsland, omdat de natuur daar zo mooi lijkt?
Wat nou als ik een villa in Corfu huur en dat ik daar een retraite ga geven?
Wat nou als ik iemand, die ik helemaal niet ken, vraag om mee te gaan en een deel van het werk te doen?
Wat nou als ik mijn dochter vraag om vanuit Zakynthos naar Corfu te komen en voor de catering te zorgen?
Wat nou als ik die retraite in het Engels doe, zodat ook mensen uit mijn internationale netwerk kunnen komen?
Wat nou als ik naar Slovenië ga en op een kudde wilde paarden ga passen?
Wat nou als ik ook in Nederland op huizen, honden, katten en varkens ga passen?
Wat nou als ik dan weer naar Duitsland ga in de herfst?
Wat nou als het donker is als ik daar aankom?
En wat nou als ik dan op een gek station aankom dat op de Efteling lijkt?

Al deze vragen heb ik niet alleen in mijn hoofd of op papier gesteld. Ik heb het allemaal gedaan. En als ik bang ben, want dat ben ik soms, speel ik het polariteitenspel.

Als je bang bent voor het donker, doe het licht dan eens uit.

Het verschil tussen mensen, die niet krijgen wat ze hebben willen, en mensen die het wel lukt, is dat de één zich door angst laat tegen houden en de ander niet. Met angst en beven, met bibberende benen, maar je doet het en dat geeft de ervaring. Dat geeft inzicht en antwoord op de vraag: Wat nou als . . . ?

Ik leer veel, iedere dag. Het is niet allemaal goed en zeker niet altijd leuk. Maar ik weet iedere dag een beetje meer. Door te DOEN. Met name doen waar je bang voor bent of vreest dat het gaat mislukken. Je komt er alleen maar achter door het te doen. Met alle risico’s. En natuurlijk door anders te gaan denken. Door jezelf te herprogrammeren en te geloven in jezelf en je eigen mogelijkheden, Your Inner Power. En dat is precies wat je in de retraite kunt leren.

Wat die retraite betreft: die was hartstikke goed en de deelnemers waren super enthousiast. Aan de organisatie hebben we al wat veranderd en ik ben blij dat ik de sprong gewaagd heb. Corfu is heerlijk en we hebben fijn samen gewerkt met de Grieken aldaar. En een paar dagen na terugkomst heb ik de villa geboekt voor 2024. Als je iets vaker doet wordt het minder eng.

De website is nog niet helemaal af, maar je kunt al kijken.

In het voorjaar van 2024 doen we de volgende retraite op Corfu

Lees deze blog in het Nederlands

What if . . . . ? It is pitch dark when I wake up in an empty room in a particularly nice bed. The dog is squeaking. Only half past five and I go downstairs to see what I can do for an old German shepherd with a very sweet face. She might be hungry. After she leads me in the direction of dog food, the old cat follows her lead. There is a bowl in the windowsill. After visiting the toilet, I go back upstairs.

Got on the train to Berlin again yesterday. Didn’t ride all the way, but reached my destination about 2 hours before. Picked up by my hostess and no idea where I am. Somewhere in the middle of nowhere, where the nights are dead quiet and pitch black. Exactly what I was looking for. And the first sound when I got out of the car was the snort of a horse, such a deep sigh. Lovely!

One year of Relaxed Releasing later

Last week I celebrated the first anniversary of my second book, Lekker Los Laten. Can be translated as: Relaxed Releasing. Writing that book, voicing it as an audiobook and reciting it in front of an audience has inspired me to want to let go even more. It has become an exploration of even more possibilities. A quest. What else can I let go of? And what does that yield? I have been saying for years:

For everything you dare to let go, something better comes in its place.

So let me explore that further then.

The madness in early 2020, in which we were all locked in (lock-down) gave me a boost. Not only me, of course. It made me worry and I thought more often, “What if?”

If you try a little bit to find the good in everything you will find it. This effect it had on me was in the end good about that shocking madness in 2023.

What if . . . . ? Last week I celebrated the first anniversary of my second book, Lekker Los Laten. Can be translated as: Relaxed Releasing. Writing that book, voicing it as an audiobook and reciting it in front of an audience has inspired me to want to let go even more. It has become an exploration of even more possibilities. A quest. What else can I let go of? And what does that yield? I have been saying for years: For everything you dare to let go, something better comes in its place. So let me explore that further then.

What if you ask better questions

Then you get better answers. I started asking more questions to myself instead of to the rest of the world and this made me take action. Fear is instilled and taught. And if you repeat it often enough, you no longer need anyone or anything to scare you. Then you do it all by yourself. Every morning when you wake up.

What if . . . . ?

What if I no longer have a home in which to retreat?
What if I assume I’ll always find a place to sleep?
What if I take the train to Berlin?
What if I move on to southern East Germany, because the nature there seems so beautiful?
What if I rent a villa in Corfu and organise a retreat there?
What if I ask someone I don’t know at all to come along and do some of the work?
What if I ask my daughter to come to Corfu from Zakynthos to take care of the catering?
What if I do this retreat in English so that people from my international network can come too?
What if I go to Slovenia and take car of a herd of wild horses?
What if I start sitting houses, dogs, cats and pigs in the Netherlands too?
What if I then go to Germany again in autumn?
What if it’s dark when I get there?
And what if I arrive at a crazy station that looks like the Efteling?

All these questions I didn’t just ask in my head or on paper. I have done it all. And when I’m scared, because I am sometimes, I play the polarity game.

If you are afraid of the dark, than turn off the lights.

The difference between people, who don’t get what they want, and those who do manage to do it, is that some let fear hold them back and others don’t. With fear and trembling, with shaky legs, but you do it and that gives the experience. That gives insight and answers the question: what if . . . . ?

I have been learning a lot, every day. It’s not all good and certainly not always fun. But I know a little more every day. By DOING. Particularly doing what you fear or fear you will fail at. You only find out by doing it. With all the risks. And, of course, by thinking differently. By reprogramming yourself and believing in yourself and your own abilities, Your Inner Power. And that is exactly what you can learn in the retreat.

As for that retreat, it was very good and the participants were super enthusiastic. We have already made some changes to the organisation and I am glad I took the plunge. Corfu is lovely and we enjoyed working with the Greeks there. And a few days after returning, I booked the villa for 2024. If you do something more often it becomes less scary.

The website is not quite finished yet, but you can already take a look.

In the spring of 2024 we’ll do the next retreat in Corfu

Sea swimming, no matter the weather. YES, it is much easier when the weather is warm and the sea is the Pacific Ocean. But I’m happy to live close to the shore and can be at the beach in 15 minutes from my house.

The North Sea is rough and most of the time it is impossible to lay down and surrender for a swim, because you’re drawn away by the undercurrent and than it’s a hell of a job to get back. So better not try it! I’m tough in the water and not scared at all, but I know this sea and I know she’s a dangerous force.

And after they created the Sandmotor it became even worse. When it’s summer the temperature is fine. To get used to the water is always challenging, but when you’re IN it’s amazing. Even though in case it’s impossible to swim, because of the force, I love to be there.

Of course it’s nice when the sea allows you to lay down and swim and play. I respect and I fear the force of the sea. All through the years I live here, which is most of my life, we’ve been hearing and reading the news of people, drawn here. You don’t need to go deep, it’s just the force that pulls you back in and makes it impossible to reach the shore.

Not only for little children, especially strong young men have been surprised and caught.

No matter the weather

I dip and dive into the sea all through the year, even in winter when it’s freezing. I’ve learned how to prepare, what clothes to wear and how to dry myself in a fast way. And I’ve learned to walk back fast enough to get warm again on my way home, because otherwise I can’t get my feet warm anymore at all during the day. And that’s no good and no fun.

Yes, the start is difficult. Before you come to the joy part there is the body that needs to get used to the temperature.

When the sea is too strong you have to do everything slowly and you can’t just throw yourself into the cold, which I prefer; just drop myself down and surrender.

I love to swim, but when the current is strong you better stay on both legs.

Anyway, no matter the weather or what is possible or isn’t, being into the sea ALWAYS energises me and makes me feel strong and ALIVE.

And when I’m done and dry again, sometimes almost frozen, because I love the beauty, the challenge and the solitude at the beach in wintertime and tend to stay too long, I always feel GOOD and so much better than before.

Sea swimming in Zakynthos Greece is always easy. It's warm and not a strong current on the southern beaches.

Yes, the start is difficult. Before you come to the joy part there is the body that needs to get used to the temperature. When the sea is too strong you have to do everything slowly and you can’t just throw yourself into the cold, which I prefer; just drop myself down and surrender. I love to swim, but when the current is strong you better stay on both legs.

Anyway, no matter the weather or what is possible or isn’t, being into the sea ALWAYS energises me and makes me feel strong and ALIVE. And when I’m done and dry again, sometimes almost frozen, because I love the beauty, the challenge and the solitude at the beach in wintertime and tend to stay too long, I always feel GOOD and so much better than before.

More sea swimmers every year

I(t) need(s) some courage to go in the sea at home or in Norway in the winter. But nowadays we have science (whatever that means) to prove us the health benefits of challenging your body to the cold. When I was a child I remember that our family doctor was known and admired for his daily seaswimming habit.

For sure for me this is something that WORKS, so I DO IT. It’s worth the effort and so am I.

If you want to respond? You can use the box below.

Jeannette van Uffelen