Maak meer fouten
Voor het geval je het nog niet wist, ik ben sinds een week in Slovenië op het platte land, dat absoluut niet plat is, want het wemelt hier van de bergen en grotten en vele valleien. Nu heb ik de eervolle taak om een paar dagen te zorgen voor 21 min of meer wilde paarden. Maar bij iedere taak die je op je neemt zit het risico van fouten maken. En hoe erg is dat nou eigenlijk?
Deze prachtige paarden leven redelijk vrij in de natuur, waar ze in de zomer de hele dag eten van wat er op de berg groeit. Terwijl ze in de winter worden bijgevoerd met hooi. Ten eerste heb ik geen behoefte of wens om op een paard te rijden. Ten tweede heb ik de neiging om mij in te leven in zo’n paard en zou ik mezelf als paardrijder super irritant vinden. Maar deze taak leek me supergaaf om te doen en daarom kwam ik vorige week hiernaartoe. Ten slotte is het een mooie manier om dit bijzondere land te ervaren. Ik werd een paar dagen ingewerkt, voordat de eigenaren van de kudde op vakantie gingen.
Fouten zijn niets meer en niets minder dan leerervaringen
Allereerst ben ik een paar keer meegereden in de jeep, daarna zelf achter het stuur gekropen en gaan rijden, terwijl ik uiteenlopende instructies op te volgen kreeg, over de route en over hoe de jeep te besturen.
Het is een oude diesel en het is berg op en af, dus veel te horen, te kijken, te voelen en te doen. En allemaal tegelijk! Nou heb ik ruim 40 jaar rijervaring in allerlei voertuigen en verschillende landschappen, maar toch.
Vanmorgen reed ik voor het eerst alleen in de jeep naar de weide om te paarden water te geven en te zien of alles daar oké was.
Alles bij elkaar reed ik er vlotjes naartoe en de jeep klonk rustig. De scherpste herinneringen onderweg kwamen vanuit wat in de afgelopen dagen “fout” ging. Zoals de te hoge of te lage versnelling of waar ik met gierende banden de bocht omhoog nam. Of die kruising, waar Boris in het Duits “rechts” zei, wat ik niet verwachtte, dus “left” verstond. Juist al die “foutjes” hadden in mijn systeem kleine aanwijzingen gevormd, waardoor ik de route herkende en het vehikel op de juiste wijze bestuurde. Eigenlijk ging het min of meer vanzelf.
Uiteraard vind ik het een enorme verantwoordelijkheid, want eenentwintig gezonde grote paarden is niet niks. Het vertrouwen krijgen van twee mensen, die zeer verbonden zijn met ieder paard in deze kudde is ook niet niks. En de jeep besturen op smalle bochtige weggetjes. Ik ben nog nooit in dit land geweest en versta geen woord van wat ze zeggen. Eigenlijk doe ik dit met het doel mezelf flexibel te houden. Reizen en nieuwe dingen leren zetten lichaam en geest in beweging. Aanvankelijk voelde ik me een stuntelaar in die jeep, maar dat was ik niet. Wat je voelt klopt vaak niet. Want los van alle details, die ik te leren had, reed ik het ding behoorlijk netjes en veilig van hier naar daar en andersom.
Juist die “fouten” helpen in het leren en onthouden
Als gevolg van het iets nieuws doen voelde ik allerlei onzekerheden, maar uiteindelijk maken juist al die “foutjes” dat ik leer. Dat werd me vandaag weer zo helder, tijdens die prachtige rit vanuit dit dorpje door de bergen. En wederom is wat ik in mijn hoofd haal meestal erger dan het echte leven. Wanneer ik het DOE ervaar ik dat ik het gewoon doe en kan doen en dan gaat de spanning weg.
Mijn dagen zijn anders, mijn omgeving is anders, de tijd is anders, ik mis mijn eigen mensen, het is bloedheet en ik voel me geweldig en super sterk. Ik word wakker om een uur of 6 en voor 7 uur zit ik in de jeep. Vervolgens loop ik een uur of twee over die berg te kuieren, alleen of tussen de paarden. Ik sjouw met pijpen om het waterbad te vullen. Ik trek loodzware ijzeren deksels van straatputten open en duik erin om kranen te sluiten en te openen, kom omhoog met “push-ups”. Leuker dan in de sportschool, want het is zo lekker nuttig.
Denken én doen
Uiteindelijk wordt het leven daar leuker van en wij ook. Dus meer fouten maken en niet over zeuren. Denken én doen. Ook veel loslaten, oude gewoontes, beperkende gedachten, schaamte, onzekerheid, etc.
Kortom, nieuwe vaardigheden leren, met nieuwe mensen werken en wonen. Het begint allemaal met risico nemen, “fouten” mogen maken en je grenzen verleggen. Heerlijk!
Vanmorgen kreeg ik een mailtje van mijn uitgever. De boeken zijn al weer op bij het Centraal Boekhuis. De verkoop in het hele land is lekker op gang en er wordt gewerkt aan de vertaling in het Engels en in het Duits.
Omdat het fijn is om bij de paarden te zijn én het tijd was om iets meer te vertellen over de retraite dacht ik het ene met het andere te combineren. Ik liep wat rond met mijn selfiestick en dit resulteerde in de video hieronder. Enigszins afgeleid, maar hoe kan het anders?
Wil je meer leren over jezelf herprogrammeren, fouten mogen maken en ontspannen het leven creëren, waar je al zo lang naar verlangd? Ga mee naar Corfu voor een onvergetelijke retraite.